آجرهایی که بیشتر در ساخت‌وساز ساختمان استفاده می‌شوند به عنوان آجر نما (ASTM C216)، آجر ساختمانی (ASTM C62) و آجر توخالی (ASTM C652) طبقه‌بندی می‌شوند. آجرهای نما (facing brick) برای استفاده‌های سازه‌ای و غیرسازه‌ای در نظر گرفته شده‌اند که در آن ظاهر مهم است. از آجرهای ساختمانی (building brick) در جاهایی استفاده می‌شود که ظاهر اهمیتی ندارد، مثلاً در قسمت‌هایی از دیوار بنایی که در پشت آجرهای نما در کار نهایی پنهان شده‌است. هم آجرهای نما و هم آجرهای ساختمانی به عنوان آجرهای توپر (solid) شناخته می‌شوند. آجرهای توپر ممکن است در واقع واقعاً کاملا توپر باشند، یا علی‌رغم نامشان، ممکن است دارای هسته یا سوراخ باشند، تا زمانی که هر صفحه‌ای که به موازات سطح باربر آجر اندازه‌گیری می‌شود حداقل ۷۵ درصد توپر باشد به آن آجر توپر گفته می‌شود. با کاهش حجم و ضخامت گل، هسته‌ها و حفره‌ها اجازه خشک کردن و پخت یکنواخت‌تر آجرها، کاهش هزینه سوخت برای پخت، کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل و ایجاد آجرهای سبک‌تر و راحت‌تر را می‌دهند. آجرهای توخالی ممکن است تا ۶۰ درصد خالی باشند. وزن سبک‌تر آنها در مقایسه با آجرهای توپر می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌های ساخت و کاهش بار بر روی سازه ساختمان شود. حفره‌های بزرگ‌تر در داخل واحدها همچنین امکان درج و تزریق میلگردهای تقویت‌کننده فولادی را در جایی که آجری تقویت‌شده مورد نیاز است را ممکن می‌سازد.

آجرهای سنگفرش (ASTM C902) که برای سطوح پیاده‌رو، راهروها و پاسیوها استفاده می‌شوند، نه تنها باید در برابر یخ زدگی مقاوم باشند، بلکه در برابر جذب آب و سایش نیز باید مقاومت داشته باشند. آجرهای نسوز (ASTM C64) برای پوشش شومینه یا کوره استفاده می‌شود. این آجرها از خاک‌های نسوز مخصوص ساخته شده‌اند که می‌توانند در برابر دماهای بسیار بالا مقاومت کنند. آجرهای نسوز با لایه‌های بسیار نازکی از ملات نسوز چیده می‌شوند.